"nolmuş?"

Ortaokul arkadaşlarımı görmek beni bu kadar mı heyecanlandıracaktı ve enerji dolduracaktı?! Tahmin etmezdim… Müthiş bir
duygu!

Evet inkar etmeyeceğim Allah Facebook’tan razı olsun, birbirimizi bulduk ve hayatlarımızdan haberdarız. Ancak okuduğun ve sıkca gitmediğin bir şehirde bir araya gelmek, yıllar sonra… okuduğun okula gitmek sınıf arkadaşların ile! “Oh miSs” durumu bu işte. Size anlatmak istediğim tabi ki yediğim içtiğim, gezdiğim İzmir değil. Bu haftasonu ben yenilendim… size bir tedaviye ihtiyaç duyduğunuzda yapabileceğiniz bir yol göstermek istiyorum. Tabi ki herkes bunu düşünür, “arkadaşlarım ile bir şeyler
yapayım da neşemizi bulalım” der. Ancak çocukluk (yada ergen) zamanlarımızın arkadaşları başka. Hele ki buluştuğunuzda yıllar öncesinde kaldığınız yerden devam edebiliyorsanız, paha biçilemez. Baktınız ki sıkılmaya ve tekdüze bir hayat yaşamaya başladınız canlanmak için hemen bu yolu deneyin. Çocukluk arkadaşlarınız ile bir araya gelin…

2015 geliyor… siz de yeni yıl gelmeden, hemen! enerji dolmak için uzun zamandır görmediğiniz arkadaşlarınız ile bir araya gelin.
Günümüz stresinden, işten, hayat koşturmacasından uzaklaşın… konuşacağınız anılar, birbirinize hatırlatacağınız anlar çok değerli. Ve en önemlisi buluştuğunuzda “çeyrek asır” geçmiş de olsa davranışlarınızın aynı olduğunu anlamanız. Kimle ne yaşadıysanız içinizden bilinçsizce o davranışlar çıkıyor…

Ben bu haftasonu,
Dedim ki… “Çok şanslıyım!”
Dedim ki… “Seviliyorum!”
Dedim ki… “Beni yargılamadan, olduğum gibi kabul eden ve seven, benim gibi içindeki ergeni kaybetmemiş arkadaşlarım var!”
Dedim ki… “Asla yalnız değilim, asla yalnız kalmayacağım!”

 Siz de en güzel duyguyu hissetmek istemez misiniz?
Telefona sarıldınız mı?

Hah tamam… zamanı “şimdi!”